Maak kennis met ons team!
Ons motto is “Groeien doen we samen”. Dat betekent dat wij samenwerking heel belangrijk vinden voor iedereen op school, dus voor leerlingen, ouders en leerkrachten. Het onderwijs op onze school is erop gericht dat de kinderen zich zo goed mogelijk kunnen ontwikkelen in een prettige en vertrouwde omgeving. Daarom stellen wij ons hier graag aan u voor.
Natasja Snikkers
Intern begeleider
Ik vind het belangrijk dat ik alle kinderen intern kan ondersteunen en betrokken ben bij hun persoonlijke groei.
Wat ik wilde worden….
Ik wilde als klein meisje al juf worden. Na de middelbare school heb ik dan ook meteen voor de Pabo-opleiding gekozen. Wat was ik ontzettend trots om juf genoemd te worden, na het behalen van mijn diploma! Na zo’n tien jaar voor de klas te hebben gestaan, ben ik opleidingen gaan volgen om gedragsspecialist en intern begeleider te worden. In mijn huidige werk als intern begeleider ben ik dan ook erg blij met die ervaring voor de klas. Ik kan me daardoor goed verplaatsen in de leerkrachten die ik ondersteun.
Waarom….
Ik heb een lange tijd in Rotterdam gewerkt als leerkracht en intern begeleider. Dit is mijn eerste jaar op de Gouwaert en ik ben trots dat ik deel mag zijn van zo’n fijne school in de gemeente waar ik ook woon. Het werken op een kleine school zorgt ervoor dat we veel gezamenlijk doen en een goede samenwerking hebben. Hoe fijn is het dat we alle leerlingen kennen en ze echt zien! Ik zie het als mijn taak om ervoor te zorgen dat alle kinderen de begeleiding krijgen die ze verdienen.
Daarom….
Hoop ik nog vele jaren op de Gouwaert te werken en samen te groeien!
Ik vind het een uitdaging om elk kind, ongeacht zijn of haar achtergrond, leer- of gedragsproblemen op een goede manier te begeleiden. Ieder kind heeft recht op een leerkracht die in hem of haar gelooft!
Wat ik wilde worden…..
Ik heb altijd gezegd dat ik iets met dieren of met kinderen wilde doen. Wat precies wist ik niet, maar het moest zeker geen kantoorbaan worden. Samen met mijn vriendin ging ik vaak helpen na schooltijd bij haar moeders peuterspeelzaal. Daar is het idee ontstaan om samen naar de KLOS te gaan, dat was in die tijd nog een speciale vierjarige opleiding voor kleuterleidsters.
Waarom…
Ik begon als een onzekere stagiaire, maar gaande weg voelde ik mij steeds zekerder worden en merkte ik dat de kinderen zich openstelden voor mij. Dit gaf mij zelfvertrouwen en daardoor durfde ik ook meer te geven van mezelf. Hierdoor ontstaat er snel een sfeer van veiligheid en vertrouwen. Dit is ook wat ik echt op nummer één vind staan. Zonder een gevoel van veiligheid en vertrouwen kan een kind zich niet goed ontwikkelen.
Na het halen van mijn diploma ben ik begonnen met invalwerk in Rotterdam. Na anderhalf jaar invallen door heel Rotterdam kreeg ik een baan in Spijkenisse. Ik heb hier 16 jaar gewerkt en veel geleerd. Niet alleen in de kleuterklassen, maar ook in de groepen 3, 4 en 5. Zo kreeg ik ook meer inzicht in wat er van de kinderen wordt verwacht na de kleuterklas. Na 16 jaar met veel plezier gewerkt te hebben in Spijkenisse was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Mijn dochter zat op De Gouwaert in de kleuterklas en het toeval wilde dat de kleuterjuf ging stoppen op deze school. Ze vroeg of het niks voor mij was. Ik ben er meteen op ingegaan omdat het werken op een kleine school mij erg leuk leek. Ik kreeg de baan en werk er na 18 jaar nog steeds met heel veel plezier.
Daarom….
Het werken met jonge kinderen verveelt geen moment! Op deze jonge leeftijd zijn kinderen nog zo open en leven in een magische wereld. Het is geweldig dat ik hier elke dag deel van mag uit maken en deze kleine wezentjes na twee jaar de “grote” mensenwereld in mag sturen met een goede basis. Daarom doe ik dit werk al meer dan 30 jaar met heel veel plezier en zou ik ook niks anders willen doen!
Jolanda Bakker
Leerkracht groep 1/2
Joy Broersen
Onderwijsassistent groep 1 t/m 4
Mijn naam is Joy, wat in het Engels vreugde en blijdschap betekent. Een naam die ik trots aan mensen vertel, en die ik elke dag eer probeer aan te doen. Joy haal ik elke dag uit simpele dingen. Voetballen met mijn team, bezig zijn met mijn paarden, kletsen en leuke dingen doen met vrienden. En toch, waar ik het meeste vreugde uithaal, zijn de glunderende gezichtjes van de kinderen die ’s ochtends de school binnen komen lopen. De puurheid die zij met zich mee brengen.
Een leerkracht brengt een kind veel bij, maar sommige vergeten soms hoeveel wij van de kinderen leren.
“Juf, als je leert van je fouten, dan moet je er toch heel veel maken?”
Dit benoemt eigenlijk ook de gelijk de reden waarom ik in het onderwijs ben begonnen. De vreugde die ik vanaf kleins af aan al haalde uit het zijn met kinderen. Kinderen helpen, oppassen en een rol proberen te spelen in hun leven. Zelf heb ik een onwijs toffe ervaring aan de basisschooltijd. Ook ben ik me er erg van bewust dat dit voor velen niet zo is. Mijn ambitie in het leven is om dit voor zover het in mijn kunnen ligt, dit voor velen te veranderen. Na 3 jaar de opleiding onderwijsassistent te hebben gedaan en nu twee jaar in het onderwijs werkzaam te zijn, heb ik de keuze gemaakt om aan de opleiding Pabo te gaan beginnen. Ik hoop tijdens en na mijn opleiding nog veel voor de Gouwaert te kunnen betekenen. Het is een school waarbij ‘klein maar fijn’ naar mijn mening ontzettend goed past. De betrokkenheid, het persoonlijke en het vertrouwen wat wij hebben in de school is iets waarop wij trots mogen zijn.
Elk individu heeft een eigen prachtig karakter, eigen kwaliteiten en manier van handelen. Om kinderen te kunnen begrijpen moeten wij ze eerst snappen. En ík denk dat dat onze grootste uitdaging als onderwijzers is, want hoe fijn is het als we gezien en begrepen worden?
Ik vind het belangrijk dat elk kind het uiterste uit zichzelf kan halen en zich veilig voelt. Het welbevinden van een kind is het allerbelangrijkste! Elk kind is mooi zoals hij/ zij is en elk kind heeft recht op een goede juf of meester!
Wat ik wilde worden…
Van kleins af aan wilde ik met mensen werken. Wat dat dan ook mocht zijn. Ik heb de SPW gedaan en daar ben ik erachter gekomen dat ik met kinderen werken het leukste vond. Ik heb daarna de PABO gedaan en daar achteraan mijn MASTER SEN gedragsspecialist behaald.
Ik heb vele jaren in Rotterdam in het ( speciaal)onderwijs gewerkt en daarna 2 jaar bij een ZML school in Oud- Beijerland. Vooral in Rotterdam heb ik veel geleerd. Bijvoorbeeld dat ieder kind het beste tot zijn recht komt als er op maat onderwijs geboden wordt. De ene leerling werkt wat langzamer of sneller en weer een andere leerling heeft verdieping of verrijking van de leerstof nodig. Door goed te kijken naar wat een kind nodig heeft komt een kind het meest tot zijn recht en gaat een kind ook met meer plezier naar school heb ik geleerd.
Daarom…
Vind ik het onderwijs het mooiste beroep dat er is. Juist als juf kan je het verschil maken en zorgen dat een kind zich fijn voelt en goed tot leren komt. Ook heb ik geleerd ( door de functie medewerkster ouderbetrokkenheid) dat de betrokkenheid van ouders belangrijk is. Ouders kennen hun kind het beste en weten het beste wat een kind nodig heeft. Daarom is samenwerking en een goede basis van vertrouwen in elkaar belangrijk .
Waarom…
Ik op de Gouwaert wil werken? Tijdens mijn stage van de PABO heb ik in Zuid-Beijerland stage gelopen. Ik woonde daar zelf en merkte dat dat soms best voordelen heeft met bijvoorbeeld het organiseren van activiteiten. Ook vond ik het lesgeven op een kleine school toen erg leuk. Dat is mij altijd bijgebleven. Nu woon in zelf ook in Goudswaard en heb vaak zitten twijfelen, ga ik solliciteren of niet? Uiteindelijk blij dat ik de knoop heb doorgehakt en deel kan uitmaken van dit leuke team en hoop hier nog vele jaren te blijven werken.
Gabriëlle Beijer
Leerkracht groep 5/6
Inge Schellekens
Leerkracht groep 7/8
Ik heb gemerkt dat ik, door mij kwetsbaar op te stellen, sommige leerlingen kan openen en zichzelf kan laten zijn. Want, zeg nou zelf….. is dat niet het belangrijkste?
Wat ik wilde worden….
Van kleins af aan wilde ik eigenlijk altijd tandarts worden en zeker niet mijn vader achterna (die leraar was in het basisonderwijs). Ik koos dan ook de richting op school die ik daarvoor nodig had, al waren dit de vakken die mij totaal niet lagen. Ik moest dan ook knokken om met een herkansing mijn eindexamen te halen. Dit allemaal met behulp van één docent, die mij erdoorheen gesleept heeft.
Eenmaal op de opleiding tandheelkunde bleek ik totaal niet op mijn plek en ik viel in een diep gat. Mijn ouders en vrienden hebben me hieruit geholpen en ik krabbelde langzaam op. Ik stopte met tandheelkunde en bedacht dat ik wel wat binnen de medische wereld moest zoeken en zo begon ik vol goede moed aan de opleiding optometrie. Dit bleek totaal geen succes en binnen twee jaar zat ik weer thuis met alleen mijn VWO-diploma.
Waarom….
Ik ging eens goed nadenken wie er allemaal het verschil hadden gemaakt in mijn leven. Eén van die personen was mijn docent op de middelbare school. Zou ik dan toch op die manier ook het verschil kunnen maken? Zou ik dan toch de PABO moeten gaan doen? Nou vooruit….
En wat een goede keus! Ik voelde me gelijk thuis en heb in één ruk met veel plezier en liefde in mijn hart deze opleiding afgemaakt.. En hier ben ik dan….. op de Gouwaert. In mijn korte lerarencarrière heb ik al een paar mooie dingen mee mogen maken. Ik heb ook al veel mogen leren”.
Daarom….
Nu hoop ik het verschil te kunnen maken voor kinderen die ergens mee zitten, groot of klein, op leergebied of op emotioneel vlak.
Ik vind het belangrijk te luisteren naar kinderen. Het resultaat is, dat ik weet, dat ik een betere leerkracht geworden ben, door kinderen te erkennen dat ze hun eigen gelijk mogen hebben.
Wat ik wilde worden….
Elke dag sta ik op met de overtuiging het verschil te maken. Het verschil voor een kind op mijn school, voor mijzelf of voor een ieder die ik tegenkom. Ik wist als klein meisje al dat ik juf wilde worden. Huppelend naar school en huppelend naar huis is waar ik voor sta. Ik weet dat dit niet elke dag zal lukken. Dat maakt mijn inzet niet minder.
Waarom….
In mijn leven heb ik vele leraren gekend: van mijn ouders heb ik geleerd niet te oordelen, van mijn oma heb ik geleerd altijd nieuwsgierig te blijven en van mijn eigen kind heb ik geleerd te leren vertrouwen dat het goed komt en is zoals het is.
Daarom….
Kinderen die uit durven te spreken waar ze behoefte aan hebben, die zichzelf durven te zijn, die niet “vanzelf” gaan op school en in de maatschappij, die kinderen wakkeren bij mij altijd het vuur aan om het verschil te willen blijven maken. Ooit had ik een jongen in de klas die tegen me zei, dat zijn hersens in slaap zouden vallen, als ik nog lang op deze manier les bleef geven.
Hij heeft ervoor gezorgd dat ik anders ben gaan kijken naar kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. Hij heeft hierin voor mij het verschil gemaakt en ik weet zeker, dankzij hem, dat ik dat voor meer kinderen heb kunnen doen. Mijn motto is dan ook geworden: Eerst begrijpen en dan begrepen worden.
Eveline Rooimans
Directeur
Kinderopvang
Nanda Kuivenhoven
Pedagogisch medewerker peuterspeelzaal
Mijn naam is Nanda Kuivenhoven. Al bijna 18 jaar geleden ben ik begonnen als ‘juf’ bij peuterspeelzaal ’t Hummeltje in Piershil. Drie ochtenden per week werken met peuters: Het werd niet mijn werk maar mijn passie.
Naar mate mijn kinderen (nu bijna 18 jaar en 9 jaar oud) ouder werden, ben ik meer gaan werken. Ik werk nu 4 ochtenden bij ’t Hummeltje in Piershil en 1 ochtend bij ’t Vlindertje in Goudswaard.
Aangezien ik veel samenwerk (zowel op Piershil als op Goudswaard) met Sylvia is dit een prima combinatie. Wij werken op beide locaties op dezelfde wijze, met hetzelfde taalstimuleringsproject BAS en met dezelfde thema’s.
Het werken met de kinderen staat natuurlijk op 1 bij de peuterspeelzaal. Maar wij hechten ook veel waarde aan het onderhouden van goede contacten met ouders, basisscholen en het consultatiebureau.
Zoals ik al schreef is mijn werk mijn passie geworden. Mijn motto?…Iedere dag is een feestje; een feestje vol met nieuwe uitdagingen, ontwikkelingsmogelijkheden en leer- en groeimomenten.
De eerste stapjes voor een peuter buiten de veilige haven van papa & mama zijn ontzettend spannend. Wij staan ervoor om iedere peuter zich veilig te laten voelen. De ene doet dat zonder moeite en voor een ander trekken wij alle trucjes uit de kast. Het is ontzettend belangrijk dat een peuter zich veilig voelt bij ons. Want wanneer dat zover is, dán gaat de peuter zich bij ons ontplooien/ontwikkelen.
Met de leeftijd van 4 jaar is de stap naar de basisschool dan zó gemaakt!
Toen mijn oudste zoon naar de peuterspeelzaal ging, ben ik begonnen als lid van de ouderraad op de psz in Oud-Beijerland. Dit is ruim 20 jaar geleden.
Twee jaar later ben ik daar gaan werken als inval assistent leidster. Toen het verplicht werd als invalkracht ook de benodigde diploma’s te hebben, ben ik begonnen aan een opleiding voor Pedagogisch Medewerker.
Nog voordat ik deze opleiding had afgerond ben ik gevraagd om 4 ochtenden in Goudswaard te komen werken. Dat was nog in het dorpshuis aan de van Gaesbeekstraat. Na een aantal jaren is de psz verhuisd naar een lokaal in basisschool de Gouwaert. En daar werk ik nog steeds met veel plezier.
Een ochtend met peuters is iedere keer weer verrassend. Hoe mooi is het als een peuter bij ons komt spelen van rustig, soms angstig en opbloeit tot een kleuter die de hele “wereld” aankan. De geweldige uitspraken, trots als ze zelf hun jas aan kunnen doen, 100% betrokkenheid bij een verhaal, hun gedrevenheid, hun lieve snoetjes…
Daar doe ik het voor.
Sylvia Booman
Pedagogisch medewerker peuterspeelzaal
